No we don't have WiFi , sorry talk to each other. Dit was kort maar krachtig de boodschap die vermeld werd op een krijtstenen bord in het Pukeko Ponga TREE Café. Nou dat hebben we vandaag ruimschoots in praktijk gebracht. Het begon al in de Curate Church, het kerkgenootschap waar onze gastvrouw Nancy deel van uitmaakt. Om te beginnen werden we verwelkomd met een hartelijk "Give me A Hug ". Op het podium een 7 koppige rockband waaronder 3 vocalisten. Mee bewegen, zingen, surfen, alles kon. Daarna een bevlogen preek van de pastor, waarbij de digitale hulpmiddelen niet geschuwd werden. Ook de koffie achteraf was van meer dan goede kwaliteit. Evenals de onderlinge gesprekken.

Na de kerkdienst togen we naar het 60 km verderop gelegen Kuirau park in Rotorua. Hier zagen we op een bescheiden schaal de eerste spontane gasbellen opstijgen. De rest (was geïntegreerd in een pretpark) verborgen achter een gesloten hek wat alleen tegen betaling van 65 dollar pp geopend werd. Dat stuitte ons uiteraard op morele gronden tegen de borst.

Maar zoals wel vaker lachte het geluk ons toe. Een local wist ons een locatie te melden waar heel veel te zien was, en "all for free".

Na de indrukwekkend mudpool bekeken te hebben kwamen we bij een heetwaterbron waaruit het water met een temperatuur van 98 graden Celcius ontsnapte

Ook hier werd het educatieve aspect niet vergeten middels een "Eco Trail". Deze was ontworpen vanuit particulier initiatief. Dit was zeker een stimulans om de gevraagde drie dollar te betalen.

Tot besluit van deze wondermooie dag moest er nog echt gewandeld worden. Ook hier werden wij op het juiste spoor gezet door een verwijzing langs de kant van de weg.

Al vallend naar beneden lopend met mijn enigszins gebrekkige motoriek voelde ik mij een jonge hinde. Dat is gezien mijn leeftijd en geslacht ietwat overdreven. Maar, met een verwijzing naar Remco Campert, het voelde vurrukkulluk.